آلياژهای Al در اولين مرحله به دو دسته تقسيم ميگردند:

١- آلياژهای نوردي
٢- آلياژ های ريختگی
آلياژ ريختگیAl از طرق مختلف ريختگری (ماسه اي،پوسته اي ،فلزي،تحت فشار)شكل ميگيرند و بطورمستقيم و يا بعد از عمليات حرارتي در صنعت استفاده می شوند . مواد مختلفي كه در ريختگری آلياژهاي Al بكار ميروند، بر اساس نوع تركيب خواسته شده و شرايط ترموديناميكي عبارتند از: شمشهای اوليه، شمش های دوباره ذوب، قراضهها، برگشتيها، و آلياژسازها.


تفاوت عمده بين شمش های اوليه و شمش های دوباره ذوب آن است كه شمش های اوليه كه از كارخانجات ذوب بدست مي آيند حاوي مقادير زيادي ناخالصي و گاز مي باشند كه تاثير منفي و نامطلوب در قطعه ايجاد مي كنند، در حالي كه شمش های ثانويه در اثر خروج ناخالصي ها و ساير موارد (بر اساس تصفيه)از كيفيت تركيبي برتري برخوردار ميباشند.در ريختهگری آلياژهای Al، بسياري از عناصر به صورت ناخالصيهای فلزي، تركيبات بين فلزي، گازهاو اينكلوژنها از منابع متنوع و متعدد به مذاب افزوده ميشود كه در صورت عدم كنترل دقيق برآنها ويا انجام عمليات خاص جهت حذف اين مواد ويا تقليل خواص مضر آن، آلياژ ريخته شده از كيفيت مطلوب برخوردار نخواهد بود. وجود مواد اكسيدي، حبابهاي گازي، و درشت بودن شبكه از جمله مسائلي است كه در ذوب Al همواره مورد توجه و بررسي قرار مي گيرد.

عمليات كيفي درمذابAl به دسته های مختلف تقسيم ميگردد:
١- كيفيت تركيب 
٢- گاززدايی ( با گازهاي بي اثر،با كلرو تركيبات قابل تبخير آن و يا به روش ذوب در خلاء) 
٣- اكسيژن زدايي (خارج كردن مواد غير فلزي با فلاكس ها).


به دليل اشكالات متالورژيكي ناشي از مصرف فلاكسها، سيستم فيلتر كردن در صنايع Al توسعه روزافزون يافته است و اين امر با استفاده از مواد متخلخل در سيستم راهگاهي و يا در مخازن نگهداري مذاب و يا در سيستمهاي فيلتر مجزا انجام ميگيرد كه هر يك در نوع خود از مزايا و محدوديت هايي برخوردار است .


ساختمان ريختگي آلياژ های Al: 
ساختمان ريختگی آلياژهای Al دقيقاً به كليه اعمال اساسي و كيفي در جريان ذوب و ريختهگری Al و انجماد آن بستگي داردكه بخصوص در مورد آلياژ های نوردي و آلياژهايي كه عمليات حرارتي معيني را پذيرا ميشوند، مختصات نهايي و خواص عمومي آلياژها به ساختمان قطعه پس از انجام عمليات بعدي نيز وابستگي شديد دارد.


بديهي است ساختمان كريستالي ريز و يكنواخت، خواص مكانيكي مطلوبتر و اشكالات كمتري را ايجاد مينمايد و در اين ميان تاثير سرعت سرد كردن از اهميت ويژهاي برخوردار است . در قطعات ريختگی با مقاطع يكنواخت تحت درجه حرارت بارريزي ثابت، شبكه كريستالي در قالب های ماسه اي، فلزي و تحت فشار به ترتيب ريزتر و يكنواختتر ميگردد. قطعاتي كه مقاطع يكنواختي ندارند، با ايجاد مبرد در ماسه و تغيير سرعت سرد كردن در مقاطع مختلف به شبكه يكنواخت دست مي يابند كه نهايتاً زمان انجماد در تمام مقاطع يكسان می گردد و در اين حالت، استفاده از منابع تغذيه براي جلوگيري از شكستگي های گرم و رفع كسريهای ناشي از انقباض مورد توجه قرار ميگيرد.

تعداد كانال های فرعي در توزيع يكنواخت حرارت، عامل بسيار مهمي است و از اين رو استفاده از چند كانال فرعي در انجماد يكنواخت آلياژ تاثير خوبي دارد.

از آنجا كه فاصله انجماد، شديداً تحت تاثير نوع آلياژ ميباشد، براي حذف مشكلات مربوط به فاصله انجماد زياد و نوع انجماد خميري، حتيالمقدور بايستي قطر متوسط قطعه يا شمش را كاهش داد و در عين حال نيز از عوارض ناشي از سگرگاسيون تركيبات بين فلزي در حد امكان جلوگيري نمود. از طرف ديگر ابعاد كوچكتر شمش باعث تقليل تخلخل و حباب های ناشي از وجود گاز هيدروژن در قطعه ميگردد كه اين امر نيز ناشي از افزايش سرعت سرد كردن است .

مشخصات قالب : 
آلياژهای Al با كليه روشهای مختلف ريختهگری (در ماسه، در گچ، پوستهاي و در سراميك)و در قالب های فلزي و تحت فشار قابليت ريختهگری دارند. تمام آلياژهای صنعتي و تجارتي اين عنصر بايكي از طرق فوق توليد ميگردد كه از آن ميان، ريختهگری در ماسه، در قالب های فلزي و تحت فشار از گسترش بيشتري برخوردار است . به دليل نقطه ذوب و وزن مخصوص كم اين آلياژها، قالب های مورد استفاده كمتر تحت تاثير واكنشهاي حرارتي و هيدروستاتيكي مذاب قرارمي گيرند و از اين رو سطح ريختگی و دقت ابعادي آن از كيفيت بهتري نسبت به ساير آلياژهای سنگين و آهني برخودار است. لازم به تذكر است كه روش ريختگی و كنترل شرايط ريختگی در خواص مكانيكي محصول نهايي از اهميت ويژهاي برخوردار است و فقط تركيب شيميايي آلياژ نميتواند خواص مكانيكي و فيزيكي را تعيين كند.

نكته حائز اهميت در ريختهگری با قالبهای ماسهاي آن است كه وزن مخصوص كم آلياژهای Al و كاهش نيروهاي هيدروستاتيكي و شرايط تسهيلي خروج گازها از محفظه قالب باعث ميشود كه مقاومت در حالت تر ماسه كم شود. جهت تقليل توليد گاز و همچنين استحكام كم قالب، رطوبت از ۵% تجاوز نمي كند و در غير اين صورت بخار ناشي از فعل و انفعالات رطوبت قالب و مذاب باعث ايجاد تخلخل بخصوص در پوسته خارجي و قسمتهاي نزديك به پوسته ميگردد. براي ايجاد قابليت نفوذ در ماسه و استحكام سطح آزاد ماسه (در قطعات بزرگ) معمولاً مواد سلولزي و خاك اره به ماسه ميافزايند. در شرايط عمومي، قالبهای ماسه از«ماسه سوزي» و فعل و انفعالات شديد مذاب و قالب بركنار مي باشند و به همين دليل در اين قالبها هيچ گونه مواد پوششي(Coatings) بكار نمي رود.

ايجاد سرعت انجماد و تشكيل انجماد پوستهاي، ميتواند به مقدار زيادي از فعل و انفعالات قالب و فلز مذاب جلوگيري كند و در نتيجه در اغلب كارگاهها با افزايش رطوبت ماسه به ميزان ٨%، جهت انجماد و انجماد پوسته اي را تسهيل مي كنند. با توجه به توضيحات فوق، ريختهگری در ماسه خشك در صنايع ريختهگری Al از اهميت كمتري برخوردار است و فقط در مورد قطعات بزرگ بكار ميرود.